چهار تشکل مستقل کارگري ايران در اطلاعيهاي به مناسبت سي و يکمين سالروز پيروزي انقلاب بهمن 57، خواستهاي حداقلي خود را براي تحقق زندگي بهتر براي ميليونها کارگر ايراني اعلام کردند و خواستار تحقق فوري و بيقيد و شرط همه آنها شدند.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه در اين اطلاعيه اشاره کردند که تمامي مردم ايران، به خصوص کارگران، در روزهاي منتهي به انقلاب بهمن 57 اميدوار بودند که از يک زندگي بهتر برخوردار خواهند بود و چتر اختناق و سرکوب برچيده خواهد شد.
اين اطلاعيه تصريح کرده است که ”از آن روزهاي اميد و طراوت و شادابي 31 سال پيش، چيزي جز فقر و بدبختي، بيکاري و دستمزد زير خط فقر، طرح قطع يارانهها و درماندگي ميليونها کارگر و مزد بگير براي گذران زندگي بر جاي نمانده است.“
اين چهار تشکل مستقل کارگري ايران افزودهاند که ”اما مردم ايران هنوز و به حق در حال و هواي تغييراند و اميدشان را براي دستيابي به يک زندگي انساني و شاد و مرفه و آزاد از دست ندادهاند.“
اين اطلاعيه در اين ارتباط، به اعتصابات و اعتراضهاي کارگران ايران در طول سالهاي گذشته و برپايي تشکلهاي مستقل کارگري براي دفاع از حق حيات و زندگيشان اشاره دارد.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه نوشتهاند که کارگران بسياري به جرم تشکلخواهي و خواست يک زندگي انساني در پشت ميلههاي زندان به سر ميبرند.
اشاره اين اطلاعيه از جمله به منصور اسانلو و ابراهيم مددي، رئيس و نايب رئيس سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، و علي نجاتي، رئيس سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، است که به اتهامهاي امنيتي زنداني شدهاند.
با اين همه، اين چهار تشکل مستقل کارگري تأکيد کردهاند که ”سلولهاي زندان پايان کار نيست“ و افزودهاند: ”... پشتوانه ما تجربه اعتصاب متحدانه و شکوهمند کارگران نفت در انقلاب بهمن 57 است.“
اين اطلاعيه به 10 خواست اين تشکلهاي کارگري اشاره دارد و خواستار تحقق فوري و بيقيد و شرط همه آنها است.
به رسميت شناخته شدن بيقيد و شرط ايجاد تشکلهاي مستقل کارگري، اعتصاب، اعتراض، تجمع، آزادي بيان، مطبوعات و تحزب، خواست نخست سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه است.
اين خواست بر اساس مقاولهنامههاي بينالمللي است که ايران به دليل امضاي آنها ملزم به اجرايشان است، اما به گفته تشکلهاي کارگري و اتحاديههاي بينالمللي، از اجراي آنها سرباز ميزند.
لغو فوري مجازات اعدام و آزادي فوري و بيقيد و شرط تمامي فعالين کارگري و ديگر جنبشهاي اجتماعي از زندان، يکي ديگر از خواستهاي اين چهار تشکل است.
افزايش فوري حداقل دستمزدها براساس اعلام نظر خود کارگران، متوقف شدن طرح هدفمند کردن يارانهها، پرداخت فوري دستمزدهاي معوقه کارگران، تأمين امنيت شغلي براي کارگران و تمامي مزد بگيران و لغو قراردادهاي موقت و سفيد امضا، متوقف شدن اخراج و بيکار سازي کارگران و برخورداري بيکاران از بيمه بيکاري متناسب با يک زندگي انساني از ديگر خواستهاي مطرح شده در اين اطلاعيه هستند که جنبه اقتصادي دارند.
در ساليان اخير، شرايط زندگي کارگران به دليل رشد تورم، عدم پرداخت به موقع دستمزدها و اخراجهاي گسترده رو به وخامت نهاده و همين موضوع اعتراض آنان را به همراه داشته است.
از ديگر خواستهاي مطرح شده اين چهار تشکل کارگري، تدوين و تصويب قانون کار جديد با دخالت مستقيم نمايندگان کارگران، لغو تمامي قوانين تبعيضآميز نسبت به زنان، تضمين برابري کامل و بيقيد و شرط حقوق زنان و مردان، برخورداري تمامي بازنشستگان از يک زندگي مرفه، برخورداري کودکان از امکانات آموزشي، رفاهي و بهداشتي يکسان و رايگان هستند.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه در پايان اطلاعيه خود خواستار اعلام اول ماه مه، روز جهاني کارگر، به عنوان تعطيل رسمي و لغو هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاري مراسم اين روز شدهاند.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه در اين اطلاعيه اشاره کردند که تمامي مردم ايران، به خصوص کارگران، در روزهاي منتهي به انقلاب بهمن 57 اميدوار بودند که از يک زندگي بهتر برخوردار خواهند بود و چتر اختناق و سرکوب برچيده خواهد شد.
اين اطلاعيه تصريح کرده است که ”از آن روزهاي اميد و طراوت و شادابي 31 سال پيش، چيزي جز فقر و بدبختي، بيکاري و دستمزد زير خط فقر، طرح قطع يارانهها و درماندگي ميليونها کارگر و مزد بگير براي گذران زندگي بر جاي نمانده است.“
اين چهار تشکل مستقل کارگري ايران افزودهاند که ”اما مردم ايران هنوز و به حق در حال و هواي تغييراند و اميدشان را براي دستيابي به يک زندگي انساني و شاد و مرفه و آزاد از دست ندادهاند.“
اين اطلاعيه در اين ارتباط، به اعتصابات و اعتراضهاي کارگران ايران در طول سالهاي گذشته و برپايي تشکلهاي مستقل کارگري براي دفاع از حق حيات و زندگيشان اشاره دارد.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه نوشتهاند که کارگران بسياري به جرم تشکلخواهي و خواست يک زندگي انساني در پشت ميلههاي زندان به سر ميبرند.
اشاره اين اطلاعيه از جمله به منصور اسانلو و ابراهيم مددي، رئيس و نايب رئيس سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، و علي نجاتي، رئيس سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، است که به اتهامهاي امنيتي زنداني شدهاند.
با اين همه، اين چهار تشکل مستقل کارگري تأکيد کردهاند که ”سلولهاي زندان پايان کار نيست“ و افزودهاند: ”... پشتوانه ما تجربه اعتصاب متحدانه و شکوهمند کارگران نفت در انقلاب بهمن 57 است.“
اين اطلاعيه به 10 خواست اين تشکلهاي کارگري اشاره دارد و خواستار تحقق فوري و بيقيد و شرط همه آنها است.
به رسميت شناخته شدن بيقيد و شرط ايجاد تشکلهاي مستقل کارگري، اعتصاب، اعتراض، تجمع، آزادي بيان، مطبوعات و تحزب، خواست نخست سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه است.
اين خواست بر اساس مقاولهنامههاي بينالمللي است که ايران به دليل امضاي آنها ملزم به اجرايشان است، اما به گفته تشکلهاي کارگري و اتحاديههاي بينالمللي، از اجراي آنها سرباز ميزند.
لغو فوري مجازات اعدام و آزادي فوري و بيقيد و شرط تمامي فعالين کارگري و ديگر جنبشهاي اجتماعي از زندان، يکي ديگر از خواستهاي اين چهار تشکل است.
افزايش فوري حداقل دستمزدها براساس اعلام نظر خود کارگران، متوقف شدن طرح هدفمند کردن يارانهها، پرداخت فوري دستمزدهاي معوقه کارگران، تأمين امنيت شغلي براي کارگران و تمامي مزد بگيران و لغو قراردادهاي موقت و سفيد امضا، متوقف شدن اخراج و بيکار سازي کارگران و برخورداري بيکاران از بيمه بيکاري متناسب با يک زندگي انساني از ديگر خواستهاي مطرح شده در اين اطلاعيه هستند که جنبه اقتصادي دارند.
در ساليان اخير، شرايط زندگي کارگران به دليل رشد تورم، عدم پرداخت به موقع دستمزدها و اخراجهاي گسترده رو به وخامت نهاده و همين موضوع اعتراض آنان را به همراه داشته است.
از ديگر خواستهاي مطرح شده اين چهار تشکل کارگري، تدوين و تصويب قانون کار جديد با دخالت مستقيم نمايندگان کارگران، لغو تمامي قوانين تبعيضآميز نسبت به زنان، تضمين برابري کامل و بيقيد و شرط حقوق زنان و مردان، برخورداري تمامي بازنشستگان از يک زندگي مرفه، برخورداري کودکان از امکانات آموزشي، رفاهي و بهداشتي يکسان و رايگان هستند.
سنديکاي کارگران شرکت واحد اتوبوسراني تهران و حومه، سنديکاي کارگران شرکت نيشکر هفت تپه، اتحاديه آزاد کارگران ايران و انجمن صنفي کارگران برق و فلز کار کرمانشاه در پايان اطلاعيه خود خواستار اعلام اول ماه مه، روز جهاني کارگر، به عنوان تعطيل رسمي و لغو هر گونه ممنوعيت و محدوديت برگزاري مراسم اين روز شدهاند.
