Friday, December 23, 2011

موضع‌گیری نخست‌وزیر عراق نوری مالکی درباره قرارگاه اشرف


حوالی ظهر چهارشنبه (30 آذر1390) نوری مالکی در یک کنفرانس مطبوعاتی که در رابطه با بحرانهای فزاینده عراق و تشدید اختلافات وی با سایراجزای دولت برگزار کرد به سوالات خبرنگاران در رابطه با قرارگاه اشرف نیز پاسخ داد که ذیلا میاید:

سؤال: خبرنگار مک کلاچی در مورد اشرف سوال میکند:

مالکی: مجاهدین خلق شهری از عراق و نه اردوگاهی آن‌چنان که در رسانه گفته می‌شود را اشغال کرده‌اند. دولت عراق اجازه ورود ندارد و نمی‌دانیم که در آن‌جا چه می‌گذرد و چنین چیزی سراغ ندارد

قرارگاه اشرف، وجود این سازمان در خاک عراق نقض حاکمیت عراق است. سازمانی است که به تروریزم متهم است.
چند کشور اروپایی و آمریکا و در منطقه‌این سازمان را متهم می‌کنند و آن را تروریستی دسته‌بندی می‌کنند.

حضور این سازمان منطبق با قانون اساسی ما نیست چرا که قانون اساسی عراق حضور سازمانهای تروریستی و حتی هر سازمان غیرتروریستی را که برای امنیت کشور دیگری مضر است، رد می‌کند.

در کنار سازمان مجاهدین، حزب کارگران کردستان پ.کا.کا و حزب پژاک را هم از این‌که عراق را نقطه شروعی برای ضرر رساندن به منافع دیگران قرار دهند و یا مورد سوء‌استفاده تروریستی برای ضرر رساندن به منافع دیگران (یعنی رژیم ایران) قرار بگیرند را رد می‌کنیم.

مجاهدین خلق شهری از عراق و نه یک کمپ را آن‌چنان که در رسانه گفته می‌شود اشغال کرده‌اند.

دولت عراق اجازه ورود به اشرف ندارد ما نمی‌دانیم که در آن‌جا چه می‌گذرد و چنین چیزی نظیر ندارد.

من از تمامی سفرای کشورهای اروپایی سؤال کرده‌ام ایا در هیچ‌یک از کشورهای شما سازمانی وجود دارد که به این شکل حضور داشته باشد و دولت حتی نتواند تعداد آنها را بداند؟
گفتند خیر.
گفتیم پس چرا به عراق تحمیل می‌کنید؟
چرا چنین تحرکات و فعالیتهایی در حمایت از آنها در برخی کشورها وجود دارد؟

اگر شما معتقدید که این در چارچوب تضادهای منطقه‌یی (در قبال رژیم ایران) قرار می‌گیرد، عراق با توجه به سیاستی که دارد از این‌که بخواهد طرفی از این منازعات منطقه‌یی باشد (و به رژیم ایران ضرر و زیانی برسد) را رد می‌کند.

بنابراین تصمیم به خروج این سازمان گرفتیم و به آنها تا پایان سال جاری مهلت دادیم.

این مهلت در روز ۳۱دسامبر تمام می‌شود ولی آقای بان کی‌مون دبیرکل سازمان ملل ‌متحد تماس گرفت و خواستار همکاری برای به تعویق انداختن مهلت زمان بقای آنها برای شش ماه شد که شروع آن از ماه نوامبر است.

به دبیرکل گفتم این تصمیم نیاز به بررسی دارد. ما بررسی خواهیم کرد و گفتم در صورتی‌که به اخراج نیمی از آنها و تمدید شش ماه برای نیمی دیگر، متعهد شوید، من می‌پذیرم. سازمان ملل موافقت کرد و این مسأله را آقای کوبلر نماینده دبیرکل سازمان ملل ‌متحد در بغداد برعهده گرفت و طرحی مشخص کرد و آن را به ما ارائه داد.

او سپس خواستار تعدیل اضافی شد و ما به‌خاطر پایان‌دادن به این مشکل به‌صورت مسالمت‌آمیز پذیرفتیم. ما موافقت کردیم تعداد کسانی که در ابتدا خارج می‌شوند بین ۴۰۰ تا ۸۰۰نفر باشد و سپس به مکان دیگری منتقل می‌شوند. سازمان ملل از همکاری ما تشکر کرد ولی وقتی به نزد سازمان مجاهدین خلق رفتند، آنها رد کردند.

آنها خندقهایی ایجاد کردند و در این خندقها سوخت برای آتش زدن جاری کردند. تأسیسات نظامی ساختند (و برای جنگ) آن‌چنان که گویا ما در کشور دیگری هستیم، آماده شدند.

ما موضوع را به سازمان ملل واگذار کردیم. سازمان ملل از ما خواستار نرمش و انعطاف شد. از ما خواهان همکاری و مهلت شد.
مابه آنها فرصت دادیم. حالا مسأله در دست سازمان ملل است. من امیدوارم که دیگر این پرونده تمام شود... .
ما نه می‌خواهیم آنها را به ایران تحویل دهیم، نه می‌خواهیم آنها را بکشیم، نه می‌خواهیم آنها را مورد اذیت و آزار و شکنجه قرار بدهیم، نه می‌خواهیم به آنها گرسنگی بدهیم
اما حضور آنها تحت هر عنوان و هر اسمی در عراق غیرقانونی است، نامشروع است، باید خاتمه یابد.

سؤال: خبرنگار ان سی سی از سوئیس: سؤالی در رابطه با قرارگاه اشرف دارم. شما گفتید که یکی از اصول دموکراسی این است که همه می‌توانند راجع به نظر خود صحبت کنند، الآن شما تلاش می‌کنید از معاون خودت که صحبت بدی کرده سلب اعتماد نمائید؟

سؤال: درباره کمپ اشرف
مالکی: من درباره کمپ اشرف جواب دادم. شما چه دارید؟

سؤال: جناب آقای نخست‌وزیر، تمدید ماندن قرارگاه اشرف، آیا با آن موافقت شده؟
مالکی: ما از طرف خودمان تا ماه چهارم موافقت کردیم به شرط این‌که نیمی از آنان یعنی الآن در حدود ۸۰۰نفر تا قبل از پایان سال و نصف دیگر مانده به قرارگاه جدید منتقل می‌شوند و بعد از پایان مهلت کشورهای دیگر آنها را بپذیرند. این است توافق. ما موافقت کردیم. سازمان ملل موافقت کرده. مانده سازمان خلق که آیا موافقت کند یا رد نماید که در آن زمان ما هم موضع خواهیم گرفت.
مالکی در پاسخ به سؤال خبرنگار بعدی گفت که درباره اشرف جواب را داده است و در پاسخ به سؤال دیگری در مورد موافقت با تمدید ماندن مجاهدین در قرارگاه اشرف گفت:
ما از طرف خودمان تا ماه چهارم موافقت کردیم به شرط این‌که نیمی از آنان یعنی الآن حدود ۸۰۰نفر تا قبل از پایان سال، به قرارگاه جدید منتقل می‌شوند و بعد از پایان مهلت کشورهای دیگر آنها را بپذیرند. توافق این است.

ما موافقت کردیم. سازمان ملل موافقت کرده. مانده سازمان خلق که آیا موافقت می‌کند یا رد می‌نماید که در آن زمان ما هم حرف خودمان را می‌زنیم.


درهمین رابطه رئیس جمهور برگزیده مقاومت ضمن استقبال از راه حل مسالمت آمیز موافقت مجاهدان اشرف را با انتقال 400تن از آنان به کمپ آزادی با تضمین حداقل های حافظت و سلامت اعلام کرد. اطلاعیه شورای ملی مقاومت که این مواضع را منعکس کرده ذیلا میاید:


خانم رجوی با استقبال از راه‌حل مسالمت‌آمیز موافقت مجاهدان اشرف را با انتقال ۴۰۰تن از آنان به کمپ آزادی با تضمین حداقلهای حفاظت و سلامت اعلام کرد



خانم رجوی بار دیگر بر آمادگی خود برای سفر به بغداد و گفتگو با دولت عراق با حضور نماینده ویژه دبیرکل، مشاور ویژه وزیر خارجه آمریکا درباره اشرف، نماینده ویژه خانم اشتون در امور اشرف، نایب‌رئیس پارلمان اروپا، رئیس هیأت رابطه با عراق و هم‌چنین وکیلان اشرف شد



-خانم مریم رجوی، رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران، با استقبال از راه‌حل مسالمت‌آمیز درباره بحران اشرف، که به یک موضوع بین‌المللی تبدیل شده است، بار دیگر آمادگی خود را، برای سفر بلادرنگ به بغداد و آغاز گفتگو با دولت عراق برای اجرایی کردن ترتیبات یک راه‌حل مسالمت آمیز، به‌منظور تضمین حداقلهای حفاظت و سلامت مجاهدان اشرف برای انتقال ۴۰۰تن از آنها به کمپ آزادی، اعلام کرد.

خانم رجوی خاطرنشان کرد این پیشنهاد را قبلاً از طریق ملل‌متحد و هم‌چنین مقامهای آمریکایی به دولت عراق اطلاع داده اما تاکنون پاسخ مثبت دریافت نکرده است.

مذاکرات باید با حضور سفیر دن فرید، مشاور ویژه وزیر خارجه آمریکا درباره اشرف؛ مارتین کوبلر، نماینده ویژه دبیرکل در عراق؛ سفیر ژان دورویت، نماینده ویژه خانم اشتون در امور اشرف؛ دکتر آلخو ویدال کوادراس، نایب‌رئیس پارلمان اروپا؛ استراون استیونسون رئیس هیأت رابطه با عراق؛ و وکیلان اشرف برگزار شود. فشار یک سویه بر مجاهدین و مقاومت ایران برای پذیرش آن‌چه خواست فاشیسم دینی حاکم بر ایران است، قابل‌قبول نیست. به‌ویژه وقتی آکنده از وارونه جلوه دادن و قلب و تحریف حقایق باشد.

خانم رجوی افزود: اگر آقای مالکی، چنان‌که می‌گوید، به‌راستی خواهان خروج مجاهدین از عراق بود، باید از 4ماه پیش بلادرنگ و بدون فوت وقت، به هر ترتیب که میسر بود، شروع کار کمیساریای عالی پناهندگان ملل‌متحد در اشرف را برای بازتأیید پناهندگی و انتقال آنها به کشورهای ثالث، می‌پذیرفت و آن را در گرو هیچ چیز دیگری نمی‌گذاشت. درحالی‌که امروز هم با سرپیچی از قوانین بین‌المللی، منکر موقعیت قانونی به‌رسمیت شناخته شده آنها توسط کمیساریای عالی ملل‌متحد در امور پناهندگان است.

از سوی دیگر آقای مالکی ادعا می‌کند که مجاهدین یک شهر عراقی به نام اشرف را اشغال کرده‌اند. او عمداً از یاد می‌برد که این بیابان را چه کسانی با ۲۵سال کار فشرده و هزینه کلان به چنین شهری تبدیل کرده‌اند و چه حق و حقوقی در آن دارند.

مهمتر از آن، آقای مالکی حملات زنجیره‌یی 3سال گذشته از جمله قتل‌عام‌های ۶و۷مرداد۸۸ و ۱۹فروردین‌۹۰ و ۴۷ شهید و ۱۰۷۱ مجروح و ۱۲ بیماری را که در اثر محاصره و دسترسی نداشتن به خدمات پزشکی درگذشتند، به‌طور عمدی مسکوت می‌گذارد و به جای آن به لیست‌گذاری آمریکا و رژیم ایران استناد می‌کند و این‌که تنها خط قرمز او پرهیز از هرگونه رنجش رژیم ایران از سازمانهای تروریستی و غیرتروریستی است و حتی تاکنون از بازدید هیأت پارلمان اروپا و هیأت کنگره آمریکا و حتی سفیر ژان دورویت، از اشرف که می‌گوید مجاهدین آن را به میدان جنگ تبدیل کرده‌اند، جلوگیری می‌کند. درحالی‌که به سادگی می‌توان درهای اشرف را به روی وکیلان و خبرنگاران و پارلمانترها باز نمود تا حقایق را به چشم ببینند.

خانم رجوی افزود: ممنوعیت جابه‌جایی اجباری یک اصل شناخته شده حقوق‌بشر و حقوق بین‌المللی است و دبیرکل ملل متحد، معاون دبیرکل، نماینده ویژه دبیرکل، کمیساریای عالی پناهندگان، صلیب‌سرخ بین‌المللی و یونامی و اکثریتهای بیش از ۳۰مجلس قانونگذاری، بارها بر آن تأکید کرده‌اند.

با این همه خانم رجوی یکبار دیگر تصریح کرد: بنا بر خواست ملل‌متحد و دولت آمریکا، از ساکنان اشرف درخواست کرده است به‌طور اصولی، انتقال به کمپ لیبرتی را با تضمینهای حداقل حفاظت و سلامت و بهبود وضعیت خود، پذیرا شوند. تضمینهای حداقل انسانی و قانونی که هنوز تا امروز از سوی دولت عراق جواب مثبتی به آن داده نشده است.

رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت با یادآوری این‌که دولت عراق، حفاظت نیروهای آمریکایی یا نیروی کلاه آبی ملل‌متحد یا اتحادیه اروپا و حتی استخدام شرکتهای خصوصی حفاظتی به هزینه ساکنان اشرف را نپذیرفته است، با توجه به همه حملات و محاصره و محدودیتهای سرکوبگرانه برای خوشآمد رژیم آخوندها علیه ساکنان اشرف، موارد زیر را به‌عنوان تضمینهای حداقل اعلام کرد:

۱-انتقال امن و سالم ساکنان اشرف، بدون هیچ استثنا، با خودروها و اموال منقولشان به کمپ لیبرتی تحت نظارت بین‌المللی.

۲-نظارت شبانه‌روزی سازمان ملل و ایالات متحده تا زمان انتقال آخرین نفر به کشور ثالث.

۳-آغاز کار کمیساریای عالی پناهندگان.

۴-استقرار نیروهای عراقی در بیرون سیاج محل جدید تا به‌طور خاص نزدیک به ۱۰۰۰زن مجاهدخلق از آسایش و امنیت کافی برخوردار باشند.

۵-لغو محاصره و کلیه تهدیدها و اذیت و آزار و اقدامهای سرکوبگرانه و احکام ساختگی دستگیری بدون استثنا.

۶-فروش داراییهای غیرمنقول ساکنان اشرف تحت نظارت ملل‌متحد و بازپرداخت آن برای هزینه‌های حفاظت و استقرار و انتقال ساکنان به کشورهای ثالث.

دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران

۳۰آذر ۱۳۹۰ (۲۱دسامبر ۲۰۱۱)