خانم رجوی: حکم دادگاه هلند یکبار دیگر نشان داد ایالات متحده مسئول حفاظت ساکنان اشرف تا تعیینتکلیف نهایی است و هیچ چیز عدم مداخله آمریکا را برای متوقف کردن جنایتهای نیروهای عراقی توجیه نمیکند
نماینده ساکنان اشرف در خارج از عراق: این حکم تأیید میکند که دولت آمریکا باید در قبال ۴۷کشته و ۱۰۷۱مجروح در اشرف پاسخگو باشد و برای آن به تحقیقات رسمی بپردازد
بهدنبال حکم دادگاه استنیاف هلند، مبنی بر مقصر شناختن دولت این کشور در قتلعام سربرنیتسا، مقاومت ایران به دولت آمریکا نسبت به حفاظت مجاهدان اشرف و جلوگیری از ادامه کشتار آنان توسط نیروهای عراقی هشدار میدهد. بهخاطر مجموعه فاکتها و وقایع مسلم و تحولات ثبت شده در اشرف در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱، مسئولیت آمریکا در قبال ساکنان اشرف به مراتب بیشتر از مسئولیت نیروهای هلندی در «سربرنیتسا» است.
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، در این مورد گفت: حکم دادگاه هلند یکبار دیگر نشان میدهد که دولت و نیروهای آمریکایی در قبال حفاظت ساکنان اشرف مسئولیت کامل دارند و تا زمانی که ساکنان اشرف تعیینتکلیف نهایی نشدهاند، هیچ چیزی مسئولیت آمریکا را در این رابطه منتفی نمیکند. بعد از جنایت علیه بشریت در اشرف در مرداد۸۸ و فروردین۹۰ هیچ چیز عدم مداخله آمریکا را توجیه نمیکند. این عدم مداخله به مراتب وخیمتر و غیرقابل قبولتر از کاری است که نیروهای هلندی در تراژدی سربرنیتسا انجام دادند. بدون تردید، ایالات متحده، بهخاطر مسئولیتهای غیرقابل انکارش در حفظ جان ساکنان اشرف، باید نخستین تحقیق کننده و حسابرس و پاسخگوی جنایتهای نیروهای عراقی باشد.
خانم رجوی افزود: مسأله اشرف و جلوگیری از کشتار ساکنان آن، آزمایشگاه همان ارزشهای جهانشمولی است که پرزیدنت اوباما خود را به آن متعهد کرده است. اشرف یک شاخص است که مردم ایران با آن قضاوت میکنند آمریکا در طرف کیست؟ در طرف دیکتاتوری ملایان و دستنشاندگانشان در عراق یا در طرف آزادیخواهان و رزمندگان آزادی ایران؟
بر اساس حکم دادگاه، نیروهای هلندی که در سال۱۹۹۵ بهعنوان حافظ صلح از سوی سازمان ملل متحد برای نظارت در جریان محاصره سربرنیتسا به بوسنی اعزام شده بودند، نتوانستند از جان غیرنظامیان مسلمان در برابر خطر حمله صربهای بوسنی حفاظت کنند. دادگاه دستور داد دولت هلند به خانواده قربانیان غرامت بپردازد.
بر اساس حکم دادگاه، دولت هلند مسئول مرگ این مردان است. چون نیروهای هلندی پاسدار صلح نباید آنها را به نظامیان صرب در بوسنی تحویل میدادند.
دادگاه این استدلال دولت هلند را رد کرد که سربازان هلندی تحت فرماندهی سازمان ملل عمل میکردهاند و این دولت مسئولیتی نداشته است.
دادگاه تصریح کرد: بعد از سقوط شهر سربرنیتسا ”شرایط فوقالعادهیی“ به وجود آمد که باعث شد دولت هلند و نیروهای هلندی در نظارت بر عملیات تخلیه نقش فعالتری ایفا کنند. بنابراین دولت هلند در این خصوص مسئول است.
بر اساس همین اصول بنیادین حقوقی و با توجه به تحولات و وقایع مسلم ۹سال گذشته در اشرف، مسئولیت دولت و نیروهای آمریکایی به مراتب بیشتر است:
۱- برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، شرایط کنونیاشرف ناشی از اشغال عراق توسط نیروهای ائـتلاف به رهبری آمریکاست و بالطبع مسئولیت آن بهطور کامل به عهده آمریکاست. درحالیکه هلند نقشی در شکلگیری وضعیت در سربرنیتسا نداشته است
۲- نیروهای آمریکایی مجاهدان اشرف را خلعسلاح کردند و همه سلاحهای آنها و از جمله سلاحهایی را که برای حفاظت فردی نیاز داشتند، گرفتند. بنابراین مسئولیت مضاعفی نسبت به آنان دارند.
۳- نیروهای آمریکایی با تکتک ساکنان اشرف توافقنامه امضا کردند که تا تعیینتکلیف نهایی، حفاظت آنها را برعهده خواهند داشت.
۴-برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، ساکنان اشرف علاوه بر اینکه بهصورت گروهی از سوی صلیبسرخ و ایالات متحده افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخته شدند، تک به تک نیز توسط آژانسهای آمریکایی مصاحبه شدند و پس از ۱۶ماه تحقیقات، دولت آمریکا آنها را یکبهیک بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخت و برای آنها کارت هویت و کارت «شخص حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو» صادر کرد. از جمله ۴۷تن مجاهدان اشرف که در تهاجم نیروهای عراقی در مرداد۸۸ و فروردین۹۰ بهشهادت رسیدند و ۱۰۷۱تن که در سلسله تعرضهای نیروهای عراقی از روز ۲اسفند۸۷، پس از تحویل حفاظت به نیروهای عراقی مجروح شدهاند، همگی دارای استاتوی قانونی و کارت هویت افراد حفاظتشده بودند و با نیروهای آمریکایی موافقتنامه امضا کرده بودند.
۵- دولت ایالات متحده از قبل از انتقال حفاظت ساکنان اشرف به نیروهای عراقی میدانسته است که دولت مالکی نسبت به مجاهدان اشرف دشمنی دارد. صدها سند وجود دارد که ساکنان اشرف و وکیلان و نمایندگانشان، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت و بسیاری از سازمانهای بینالمللی مدافع حقوقبشر قبل و بعد از انتقال رسمی حفاظت به نیروهای عراقی در ۲اسفند۸۷، به رئیسجمهور، وزیر خارجه، وزیر دفاع، فرمانده نیروی چندملیتی-عراق و دیگر مراجع ذیربط آمریکایی، نسبت به خطرهای جدی این امر هشدار دادند و نوشتند که چنین انتقالی مرگبار و غیرقانونی و غیرقابلقبول است. طومارهای امضا شده توسط همه ساکنان اشرف با ذکر شماره کارت هویت هر یک بهعنوان شخص حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به پرزیدنت بوش (۲۰آبان۸۷)، به پرزیدنت اوباما (۱۱مهر۸۸)، به نماینده ویژه دبیرکل در عراق (۳۰اردیبهشت۸۹)، به دبیرکل ملل متحد (خرداد۸۹)، به فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق (۲۰تیر۸۹)، و به دبیرکل ملل متحد (۴اردیبهشت۹۰) در این شمار است. رو نوشت این نامهها و طومارها برای وزیران خارجه و دفاع ایالات متحده و سفیران وقت ایالات متحده و فرماندهان وقت نیروهای آمریکایی در عراق بهطور مرتب فرستاده شده است.
علاوه بر این نزدیک به ۱۰۰۰زن از ساکنان اشرف بارها طی نامهها و طومارهای جداگانه از جمله طومار ۱۹اسفند۸۹ فقدان امنیت و جنایتهای نیروهای عراقی را با وزیر خارجه و دیگر مقامهای آمریکایی در میان گذاشتهاند.
۶-ساکنان اشرف بهویژه قبل از انتقال حفاظت به دولت عراق، در ۲۰آبان۸۷ به پرزیدنت بوش نوشتند: ما امضاکنندگان زیر، مخالفان ایرانی ساکنان کمپ اشرف در عراق، که پس از تحویل کلیه تسلیحاتمان از جمله سلاحهای حفاظت و دفاع شخصی به نیروهای آمریکایی در می۲۰۰۳ بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو تحت حفاظت نیروهای آمریکایی قرار داریم، با نگرانی بسیار از تصمیم دولت آمریکا برای انتقال حفاظتمان به نیروهای عراقی مطلع شدیم. در شرایط کنونی چنانچه قوای آمریکایی به حفاظت اشرف پایان دهند، تهدیدهای جدی وجود دارد که جان ساکنان اشرف را در معرض خطر قرار میدهد. بهدلیل همین ریسکها همه ما که بهصورت خصوصی در ۱۹ و ۲۰مرداد۸۷ توسط نیروهای آمریکایی مورد مصاحبه قرار گرفتیم نگرانی عمیق و مخالفت خود را با انتقال حفاظت اعلام کردیم. ما همچنین در بازدیدها و مصاحبههای هیأت صلیبسرخ جهانی از اشرف در روزهای ۳ و ۴شهریور۸۷، و نیز ۷و ۸آبان۸۷ و همچنین بازدید هیأت پارلمان اروپا در ۲۶، ۲۷ و ۲۸مهر۸۷ نگرانی و مخالفت خود را مورد تأکید قراردادیم... ..
نگرانی ساکنان اشرف در مورد اینکه با انتقال حفاظت، با آزار و اذیت و نقض اولیهترین حقوق خود روبهرو میشوند مبتنی بر واقعیات غیرقابل انکار است. اظهارات مقامهای عراقی بهوضوح نشان میدهد که انتقال حفاظت عواقب و خطرهای غیرقابل قبولی برای ما دارد. آنها به صراحت وعده محاکمه و اخراج از خاک عراق را میدهند. از جمله بیانیه مصوب هیأت وزیران دولت عراق در ۲۸خرداد۸۷ که دستور سرکوب، محاکمه، زندان و اخراج ساکنان اشرف از عراق را اعلام کرده است و حتی عراقیان و خارجیانی را هم که به اشرف بیایند مجرم میشناسد. این بیانیه هنوز بر روی سایتهای رسمی دولت عراق وجود دارد. همچنین از سپتامبر۲۰۰۵ فروش مواد غذایی، سوخت و دارو به ساکنان اشرف توسط دولت عراق متوقف شده است.
وقتی حفاظت نیروهای آمریکایی برداشته شود حملات نظامی و تروریستی رژیم ایران علیه ما مضاعف خواهد شد. میتوان به آدمربایی دو نفر از ساکنان اشرف در اوت ۲۰۰۵، انفجار اتوبوس حامل کارگران عراقی اشرف در مه۲۰۰۶ (که منجر به مرگ ۱۱مسافر شد)، انفجار لولههای آبرسانیاشرف در ژوییه ۲۰۰۶، تلاش برای مسموم کردن آب ورودی به اشرف در اکتبر ۲۰۰۷، انفجار خود روی حامل کارگران در نوامبر۲۰۰۷، انفجار ایستگاه آبرسانیاشرف در فوریه ۲۰۰۸، حمله موشکی به شهر اشرف در مه۲۰۰۸، حمله دوم موشکی به اشرف در ژوییه ۲۰۰۸ و قتل بیش از ۵۰عراقی که ساکنان اشرف را حمایت میکردند، اشاره نمود... ..
انتقال حفاظت اشرف تحت شرایط کنونی ناقض اصل نانرفولمان، کنوانسیون چهارم ژنو، کنوانسیون پناهندگی، کنوانسیون علیه شکنجه، قانون انساندوستانه بینالمللی و قوانین بینالمللی است. بنابراین ما از نیروهای آمریکایی میخواهیم تا زمانی که در عراق هستند به حفاظت از ساکنان اشرف ادامه دهند و از صیانت حقوقی آنها بر اساس قوانین بینالمللی حفاظت کنند.
ما یادآوری میکنیم که در 16فوريه 2006 ژنرال گاردنر، از معاونان فرماندهی نیروهای چندملیتی خطاب به ساکنان اشرف نوشت: «نیروهای چندملیتی در عراق مسئولیت ما را در رابطه با کنوانسیون ژنو در مورد افراد شهروند (کنوانسیون چهارم ژنو) درک میکند... .. ائتلاف عمیقأ نسبت به امنیت و حقوق اشخاص حفاظتشده اشرف متعهد باقی میماند. پیش از این نیز ژنرال براندنبرگ، معاون فرماندهی نیروی چندملیتی در نامهیی خطاب به ساکنان اشرف به تاریخ 7اكتبر2005 تأکید میکند که: «ساکنان کمپ اشرف دارای حقوق حفاظت از خطر، خشونت، ارعاب، تهدید و حفاظت خاص از حرمت و حقوق زنان هستند.
۷-ساکنان اشرف در همین نامه، به رئیسجمهور ایالات متحده، که رو نوشت آن برای دبیرکل سازمان ملل متحد، رئیس کمیته صلیبسرخ جهانی، کمیسر عالی حقوقبشر سازمان ملل، کمیسر عالی ملل متحد در امور پناهندگان و دبیرکل عفو بینالملل ارسال شد، تصریح کردند: آقای رئیسجمهور، برای ممانعت از یک فاجعه انسانی، بهطور اورژانس مقرر کنید انتقال حفاظت ساکنان اشرف متوقف شود. ما همچنین خواهان مداخله شما هستیم تا دولت عراق بهطور مکتوب تأیید کند ساکنان اشرف مشمول کنوانسیون چهارم ژنو، اصل نانرفولمان، قوانین بینالمللی، قوانین انساندوستانه بینالمللی و دارای حق اقامت و امنیت قضایی در این کشور هستند و محدودیتهای کنونی آنان برداشته میشود.
۸- اسناد و شهود زیادی بر این حقیقت گواهی میدهند که در حمله مرداد۸۸ نیروهای آمریکایی از نزدیک شاهد کشتار مجاهدان اشرف بودند، اما طبق دستورات مافوق خود از دخالت خودداری کردند. حتی زمانی که مجروحان در وضعیت وخیم به آنها مراجعه نمودند، توجهی نکردند. برخی از این صحنههای منزجر کننده توسط تلویزیونهای آمریکایی نشان داده شده است.
۹- نیروهای آمریکایی که در فاصله ۱۴تا۱۸فروردین۹۰ در اشرف حضور داشتند، در شبانگاه ۱۸فروردین ساعتی قبل از حملهیی که در ساعت ۴ و ۴۵دقیقه بامداد ۱۹فروردین شروع شد، اشرف را ترک کردند. آنها درحالیکه به خوبی لشکرکشی عراق را به چشم میدیدند دستور عقبنشینی از اشرف دریافت کردند. وقایع اشرف از ساعت ۵بعدازظهر ۱۸فروردین لحظهبهلحظه از سوی ساکنان اشرف، نمایندگانشان در خارج، خانوادهها و وکلایشان و بسیاری از حامیان اشرف در سطح بینالمللی به اطلاع دولت آمریکا در سطوح مختلف از افسران آمریکایی در محل، تا فرماندهی آمریکایی در عراق و سفارت آمریکا در عراق و رئیسجمهور، نایب رئیسجمهور و وزیران خارجه و دفاع آمریکا رسید. اما آتشباری و شلیک مرگبار به سوی مجاهدین ۶ساعت ادامه یافت. این در حالی بود که وزیر دفاع آمریکا در عراق حضور داشت و روز قبل از این حمله با مالکی ملاقات کرده بود. هیچکس نمیتواند منکر این شود که مداخله سیاسی فعال، چه رسد به اقدام بازدارنده نظامی، به سادگی میتوانست از این فاجعه جلوگیری کند یا دستکم ابعاد این کشتار بیرحمانه را محدودتر کند.
۱۰- دادگاه اسپانیا در دو حکم در دسامبر ۲۰۱۰ و مارس ۲۰۱۱ شروع تحقیقات در مورد پنج تن از جنایتکارانی را، که در حمله مرداد۸۸ و دیگر حملات و تعرضها علیه ساکنان اشرف شرکت داشتند، صادر کرد و آنها را به دادگاه احضار نمود.
حکم دادگاه ملی اسپانیا حمله مرگبار ۶و ۷مرداد۸۸ را که ۱۱شهید و بیش از ۵۰۰مجروح بر جای گذاشت، بر اساس معاهده رم و کنوانسیون چهارم ژنو، جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بینالمللی توصیف کرد.
بعد از انتقال حفاظت و بعد از این حمله مرگبار، آمریکا طبق ماده۴۵ کنوانسیون چهارم ژنو وظیفه داشت حفاظت ساکنان اشرف را از نیروهای عراقی پس بگیرد. این الزام حقوقی، انسانی و اخلاقی را حقوقدانان و پارلمانها و سازمانهای بینالمللی بارها خاطرنشان کردند اما دولت آمریکا از آن سر باز زد و به همین خاطر در کشتار فروردین۹۰ بهطور مضاعف مسئولیت دارد.
۱۱- آمریکا، به روشنی مسئولیت و التزام قانونی خود را در قبال محاصره ضدانسانیاشرف، بهویژه محاصره پزشکی از سوی نیروهای عراقی، که با هر تعریفی جنایت جنگی محسوب میشود، انجام نداده است. آمریکا قادر بود با انتقال مجروحان ۱۹فروردین به مراکز درمانی آمریکایی، شماری از آنان را از مرگ و شمار بیشتری را از نقصعضو و عواقب همیشگی نجات دهد. درخواستهای مکرر نمایندگان اشرف و فراخوانهای بینالمللی در این زمینه از سوی آمریکا بیپاسخ گذاشته شد. نیروهای آمریکایی تنها هفت مجروح از ۳۴۵ مجروح را به مراکز درمانی خود منتقل کردند و در مورد بقیه هیچ اقدامی بهعمل نیاوردند.
۱۲- آمریکا در دو سال و نیم گذشته در مقابل پایمال کردن حقوق مسلم ساکنان اشرف از طرف دولت عراق، که در استانداردهای بینالمللی حتی برای زندانیان و اسیران جنگی بهرسمیت شناخته شده، سکوت کرده و هیچ اقدام مؤثری بهعمل نیاورده است. ۹سال است که ۳۴۰۰تن مجاهدان اشرف به لطف ایالات متحده و در اثر سیاست مماشات با فاشسیم مذهبی حاکم بر ایران و عروسکهای دستنشانده آن در عراق بهطور جمعی در بازداشت خانگی بهسر میبرند. دو سال و نیم است که مجاهدان اشرف در اثر ممانعت وحشیانه و ضدانسانی حکومت عراق از دیدار وکیلانشان، خانواده هایشان، فعالان حقوقبشر، نمایندگان پارلمانها محروم هستند. از ابتدای سال۲۰۰۹ از کار انتفاعی ساکنان اشرف که از طریق آن بخشی از هزینههای خود را تأمین میکردند، ممانعت شده است. همسایگان اشرف و کارگران محلی که بیش از ۲۰سال به اشرف رفتوآمد داشتند، از ورود به اشرف و حتی نماز خواندن در مسجد اشرف ممنوعند و حتی رانندگانی که به حمل مواد غذایی و کالاهای مورد نیاز مبادرت میکنند دستگیر و شکنجه میشوند. همزمان، فاشیسم دینی در تهران صدها تن از خانوادههای مجاهدان اشرف را دستگیر و شماری از آنها را که برای دیدار بستگان خود به اشرف آمده بودند، اعدام میکند.
یکسال و نیم است که ۳۰۰بلندگو در اطراف اشرف بهطور شبانه روزی به تهدید و اهانت و لجنپراکنی و شکنجه روانی مجاهدان اشرف مشغولند و تا بهحال حتی یک اعتراض رسمی عادی از جانب ایالات متحده و سفارت آن در عراق در کار نبوده است. به همین خاطر جنایتکاران و عوامل آنها جریتر شدهاند. زجرکش کردن بیماران و محروم کردن آنها از دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی و دارو ادامه دارد و شماری به همین خاطر جان خود را از دست دادند.
۱۳- آمریکا هیچگاه گزارشی از جنایت مرداد۸۸ و فروردین۹۰ منتشر نکرد. به اصرار نمایندگان کنگره آمریکا برای انتشار نتایج بازدید نمایندگان سفارت و نیروها و پزشکان آمریکایی از اشرف، که دو روز بعد از حمله ۱۹فروردین صورت گرفت، پاسخی نداد. برخی نمایندگان کنگره آمریکا اینکار را سرپوش گذاشتن عمدی بر جنایت خواندند. روهرا باکر رئیس زیر کمیته تحقیقات و نظارت بر کار دولت در کمیته خارجی کنگره آمریکا نیز بر همین حقیقت انگشت گذاشت.
۱۴-درحالیکه هیأتهای پارلمان اروپا و کنگره آمریکا و هیچ هیأت بینالمللی دیگری اجازه ورود به اشرف پیدا نمیکند، وزارت دفاع عراق که در تاریخ این کشور، کانون افسران استقلال طلب و میهنپرست بوده است توسط عوامل خودفروخته به رژیم ایران، به یک ویترین حقیر و نمایشگاهی برای بنجلترین اجناس و مزدوران اطلاعات بدنام آخوندها برای یاوه سرایی و لجنپراکنی علیه مجاهدین تبدیل شده است. این در حالی است که سفیر آمریکا اذعان میکند مأموران رژیم ایران حتی تلاش نمیکنند شماره هویت سلاحهای ارسالی از طرف رژیم ایران را پاککنند و آنان «چیزی بیش از اوباشان آدمکش، از جنس سپاه پاسداران نیستند» (واشنگتن پست۱۵تیر۹۰).
بر اساس موارد بالا، نماینده رسمی ساکنان اشرف در خارج از عراق، از این پیشتر به مقامهای آمریکایی اعلام کرده است: طبق قوانین و معاهدات بینالمللی مسئولیت حفاظت ساکنان اشرف تا تعیینتکلیف نهایی برعهده دولت آمریکاست که سلاحهای آنها را گرفته و با تکتک آنها توافقنامه امضا کرده است. همچنانکه در نمونه بالکان پیشینه دارد، پس از خاتمه منازعات افرادی که مشمول کنوانسیونهای ژنو هستند تا تعیینتکلیف نهایی از حفاظتهای آن برخوردار خواهند بود. آمریکا با تحویل حفاظت اشرف به عراق درحالیکه از نیات شوم دولت عراق و خصومت آن با مجاهدان اشرف مطلع بود، کنوانسیون چهارم ژنو و شمار زیادی از قوانین بینالمللی از جمله کنوانسیون منع شکنجه را نقض کرده است. علاوه بر این، طبق ماده۴۵ کنوانسیون چهارم ژنو پس از اینکه دولت عراق نشان داد که صلاحیت حفاظت از ساکنان اشرف را ندارد، وظیفه دولت آمریکاست که حفاظت آنها را دوباره برعهده گیرد. از اینرو مسئولیت هر حمله و آسیبی علیه ساکنان اشرف بهویژه پس از حمله ۱۹فروردین از سوی دولت و نیروهای عراقی، متوجه آمریکاست.
نماینده ساکنان اشرف پس از حکم دادگاه هلند بار دیگر تأکید کرد: دولت و نیروهای آمریکایی میبایست در قبال جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بینالمللی توسط نیروهای عراقی در اشرف، از جمله قتل ۴۷تن از مجاهدان اشرف و مجروح کردن ۱۰۷۱نفر دیگر که همگی افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بوده و هستند، پاسخگو باشند و برای آن به تحقیقات رسمی، جامع، شفاف و مستقل تحت نظارت شورای امنیت ملل متحد، بپردازند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۶تیر ۱۳۹۰ (۷ژوییه ۲۰۱۱)
نماینده ساکنان اشرف در خارج از عراق: این حکم تأیید میکند که دولت آمریکا باید در قبال ۴۷کشته و ۱۰۷۱مجروح در اشرف پاسخگو باشد و برای آن به تحقیقات رسمی بپردازد
بهدنبال حکم دادگاه استنیاف هلند، مبنی بر مقصر شناختن دولت این کشور در قتلعام سربرنیتسا، مقاومت ایران به دولت آمریکا نسبت به حفاظت مجاهدان اشرف و جلوگیری از ادامه کشتار آنان توسط نیروهای عراقی هشدار میدهد. بهخاطر مجموعه فاکتها و وقایع مسلم و تحولات ثبت شده در اشرف در فاصله سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱، مسئولیت آمریکا در قبال ساکنان اشرف به مراتب بیشتر از مسئولیت نیروهای هلندی در «سربرنیتسا» است.
خانم مریم رجوی، رئیسجمهور برگزیده مقاومت ایران، در این مورد گفت: حکم دادگاه هلند یکبار دیگر نشان میدهد که دولت و نیروهای آمریکایی در قبال حفاظت ساکنان اشرف مسئولیت کامل دارند و تا زمانی که ساکنان اشرف تعیینتکلیف نهایی نشدهاند، هیچ چیزی مسئولیت آمریکا را در این رابطه منتفی نمیکند. بعد از جنایت علیه بشریت در اشرف در مرداد۸۸ و فروردین۹۰ هیچ چیز عدم مداخله آمریکا را توجیه نمیکند. این عدم مداخله به مراتب وخیمتر و غیرقابل قبولتر از کاری است که نیروهای هلندی در تراژدی سربرنیتسا انجام دادند. بدون تردید، ایالات متحده، بهخاطر مسئولیتهای غیرقابل انکارش در حفظ جان ساکنان اشرف، باید نخستین تحقیق کننده و حسابرس و پاسخگوی جنایتهای نیروهای عراقی باشد.
خانم رجوی افزود: مسأله اشرف و جلوگیری از کشتار ساکنان آن، آزمایشگاه همان ارزشهای جهانشمولی است که پرزیدنت اوباما خود را به آن متعهد کرده است. اشرف یک شاخص است که مردم ایران با آن قضاوت میکنند آمریکا در طرف کیست؟ در طرف دیکتاتوری ملایان و دستنشاندگانشان در عراق یا در طرف آزادیخواهان و رزمندگان آزادی ایران؟
بر اساس حکم دادگاه، نیروهای هلندی که در سال۱۹۹۵ بهعنوان حافظ صلح از سوی سازمان ملل متحد برای نظارت در جریان محاصره سربرنیتسا به بوسنی اعزام شده بودند، نتوانستند از جان غیرنظامیان مسلمان در برابر خطر حمله صربهای بوسنی حفاظت کنند. دادگاه دستور داد دولت هلند به خانواده قربانیان غرامت بپردازد.
بر اساس حکم دادگاه، دولت هلند مسئول مرگ این مردان است. چون نیروهای هلندی پاسدار صلح نباید آنها را به نظامیان صرب در بوسنی تحویل میدادند.
دادگاه این استدلال دولت هلند را رد کرد که سربازان هلندی تحت فرماندهی سازمان ملل عمل میکردهاند و این دولت مسئولیتی نداشته است.
دادگاه تصریح کرد: بعد از سقوط شهر سربرنیتسا ”شرایط فوقالعادهیی“ به وجود آمد که باعث شد دولت هلند و نیروهای هلندی در نظارت بر عملیات تخلیه نقش فعالتری ایفا کنند. بنابراین دولت هلند در این خصوص مسئول است.
بر اساس همین اصول بنیادین حقوقی و با توجه به تحولات و وقایع مسلم ۹سال گذشته در اشرف، مسئولیت دولت و نیروهای آمریکایی به مراتب بیشتر است:
۱- برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، شرایط کنونیاشرف ناشی از اشغال عراق توسط نیروهای ائـتلاف به رهبری آمریکاست و بالطبع مسئولیت آن بهطور کامل به عهده آمریکاست. درحالیکه هلند نقشی در شکلگیری وضعیت در سربرنیتسا نداشته است
۲- نیروهای آمریکایی مجاهدان اشرف را خلعسلاح کردند و همه سلاحهای آنها و از جمله سلاحهایی را که برای حفاظت فردی نیاز داشتند، گرفتند. بنابراین مسئولیت مضاعفی نسبت به آنان دارند.
۳- نیروهای آمریکایی با تکتک ساکنان اشرف توافقنامه امضا کردند که تا تعیینتکلیف نهایی، حفاظت آنها را برعهده خواهند داشت.
۴-برخلاف وضعیت در سربرنیتسا، ساکنان اشرف علاوه بر اینکه بهصورت گروهی از سوی صلیبسرخ و ایالات متحده افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخته شدند، تک به تک نیز توسط آژانسهای آمریکایی مصاحبه شدند و پس از ۱۶ماه تحقیقات، دولت آمریکا آنها را یکبهیک بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو شناخت و برای آنها کارت هویت و کارت «شخص حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو» صادر کرد. از جمله ۴۷تن مجاهدان اشرف که در تهاجم نیروهای عراقی در مرداد۸۸ و فروردین۹۰ بهشهادت رسیدند و ۱۰۷۱تن که در سلسله تعرضهای نیروهای عراقی از روز ۲اسفند۸۷، پس از تحویل حفاظت به نیروهای عراقی مجروح شدهاند، همگی دارای استاتوی قانونی و کارت هویت افراد حفاظتشده بودند و با نیروهای آمریکایی موافقتنامه امضا کرده بودند.
۵- دولت ایالات متحده از قبل از انتقال حفاظت ساکنان اشرف به نیروهای عراقی میدانسته است که دولت مالکی نسبت به مجاهدان اشرف دشمنی دارد. صدها سند وجود دارد که ساکنان اشرف و وکیلان و نمایندگانشان، سازمان مجاهدین خلق ایران، شورای ملی مقاومت و بسیاری از سازمانهای بینالمللی مدافع حقوقبشر قبل و بعد از انتقال رسمی حفاظت به نیروهای عراقی در ۲اسفند۸۷، به رئیسجمهور، وزیر خارجه، وزیر دفاع، فرمانده نیروی چندملیتی-عراق و دیگر مراجع ذیربط آمریکایی، نسبت به خطرهای جدی این امر هشدار دادند و نوشتند که چنین انتقالی مرگبار و غیرقانونی و غیرقابلقبول است. طومارهای امضا شده توسط همه ساکنان اشرف با ذکر شماره کارت هویت هر یک بهعنوان شخص حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو به پرزیدنت بوش (۲۰آبان۸۷)، به پرزیدنت اوباما (۱۱مهر۸۸)، به نماینده ویژه دبیرکل در عراق (۳۰اردیبهشت۸۹)، به دبیرکل ملل متحد (خرداد۸۹)، به فرمانده نیروهای آمریکایی در عراق (۲۰تیر۸۹)، و به دبیرکل ملل متحد (۴اردیبهشت۹۰) در این شمار است. رو نوشت این نامهها و طومارها برای وزیران خارجه و دفاع ایالات متحده و سفیران وقت ایالات متحده و فرماندهان وقت نیروهای آمریکایی در عراق بهطور مرتب فرستاده شده است.
علاوه بر این نزدیک به ۱۰۰۰زن از ساکنان اشرف بارها طی نامهها و طومارهای جداگانه از جمله طومار ۱۹اسفند۸۹ فقدان امنیت و جنایتهای نیروهای عراقی را با وزیر خارجه و دیگر مقامهای آمریکایی در میان گذاشتهاند.
۶-ساکنان اشرف بهویژه قبل از انتقال حفاظت به دولت عراق، در ۲۰آبان۸۷ به پرزیدنت بوش نوشتند: ما امضاکنندگان زیر، مخالفان ایرانی ساکنان کمپ اشرف در عراق، که پس از تحویل کلیه تسلیحاتمان از جمله سلاحهای حفاظت و دفاع شخصی به نیروهای آمریکایی در می۲۰۰۳ بهعنوان افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو تحت حفاظت نیروهای آمریکایی قرار داریم، با نگرانی بسیار از تصمیم دولت آمریکا برای انتقال حفاظتمان به نیروهای عراقی مطلع شدیم. در شرایط کنونی چنانچه قوای آمریکایی به حفاظت اشرف پایان دهند، تهدیدهای جدی وجود دارد که جان ساکنان اشرف را در معرض خطر قرار میدهد. بهدلیل همین ریسکها همه ما که بهصورت خصوصی در ۱۹ و ۲۰مرداد۸۷ توسط نیروهای آمریکایی مورد مصاحبه قرار گرفتیم نگرانی عمیق و مخالفت خود را با انتقال حفاظت اعلام کردیم. ما همچنین در بازدیدها و مصاحبههای هیأت صلیبسرخ جهانی از اشرف در روزهای ۳ و ۴شهریور۸۷، و نیز ۷و ۸آبان۸۷ و همچنین بازدید هیأت پارلمان اروپا در ۲۶، ۲۷ و ۲۸مهر۸۷ نگرانی و مخالفت خود را مورد تأکید قراردادیم... ..
نگرانی ساکنان اشرف در مورد اینکه با انتقال حفاظت، با آزار و اذیت و نقض اولیهترین حقوق خود روبهرو میشوند مبتنی بر واقعیات غیرقابل انکار است. اظهارات مقامهای عراقی بهوضوح نشان میدهد که انتقال حفاظت عواقب و خطرهای غیرقابل قبولی برای ما دارد. آنها به صراحت وعده محاکمه و اخراج از خاک عراق را میدهند. از جمله بیانیه مصوب هیأت وزیران دولت عراق در ۲۸خرداد۸۷ که دستور سرکوب، محاکمه، زندان و اخراج ساکنان اشرف از عراق را اعلام کرده است و حتی عراقیان و خارجیانی را هم که به اشرف بیایند مجرم میشناسد. این بیانیه هنوز بر روی سایتهای رسمی دولت عراق وجود دارد. همچنین از سپتامبر۲۰۰۵ فروش مواد غذایی، سوخت و دارو به ساکنان اشرف توسط دولت عراق متوقف شده است.
وقتی حفاظت نیروهای آمریکایی برداشته شود حملات نظامی و تروریستی رژیم ایران علیه ما مضاعف خواهد شد. میتوان به آدمربایی دو نفر از ساکنان اشرف در اوت ۲۰۰۵، انفجار اتوبوس حامل کارگران عراقی اشرف در مه۲۰۰۶ (که منجر به مرگ ۱۱مسافر شد)، انفجار لولههای آبرسانیاشرف در ژوییه ۲۰۰۶، تلاش برای مسموم کردن آب ورودی به اشرف در اکتبر ۲۰۰۷، انفجار خود روی حامل کارگران در نوامبر۲۰۰۷، انفجار ایستگاه آبرسانیاشرف در فوریه ۲۰۰۸، حمله موشکی به شهر اشرف در مه۲۰۰۸، حمله دوم موشکی به اشرف در ژوییه ۲۰۰۸ و قتل بیش از ۵۰عراقی که ساکنان اشرف را حمایت میکردند، اشاره نمود... ..
انتقال حفاظت اشرف تحت شرایط کنونی ناقض اصل نانرفولمان، کنوانسیون چهارم ژنو، کنوانسیون پناهندگی، کنوانسیون علیه شکنجه، قانون انساندوستانه بینالمللی و قوانین بینالمللی است. بنابراین ما از نیروهای آمریکایی میخواهیم تا زمانی که در عراق هستند به حفاظت از ساکنان اشرف ادامه دهند و از صیانت حقوقی آنها بر اساس قوانین بینالمللی حفاظت کنند.
ما یادآوری میکنیم که در 16فوريه 2006 ژنرال گاردنر، از معاونان فرماندهی نیروهای چندملیتی خطاب به ساکنان اشرف نوشت: «نیروهای چندملیتی در عراق مسئولیت ما را در رابطه با کنوانسیون ژنو در مورد افراد شهروند (کنوانسیون چهارم ژنو) درک میکند... .. ائتلاف عمیقأ نسبت به امنیت و حقوق اشخاص حفاظتشده اشرف متعهد باقی میماند. پیش از این نیز ژنرال براندنبرگ، معاون فرماندهی نیروی چندملیتی در نامهیی خطاب به ساکنان اشرف به تاریخ 7اكتبر2005 تأکید میکند که: «ساکنان کمپ اشرف دارای حقوق حفاظت از خطر، خشونت، ارعاب، تهدید و حفاظت خاص از حرمت و حقوق زنان هستند.
۷-ساکنان اشرف در همین نامه، به رئیسجمهور ایالات متحده، که رو نوشت آن برای دبیرکل سازمان ملل متحد، رئیس کمیته صلیبسرخ جهانی، کمیسر عالی حقوقبشر سازمان ملل، کمیسر عالی ملل متحد در امور پناهندگان و دبیرکل عفو بینالملل ارسال شد، تصریح کردند: آقای رئیسجمهور، برای ممانعت از یک فاجعه انسانی، بهطور اورژانس مقرر کنید انتقال حفاظت ساکنان اشرف متوقف شود. ما همچنین خواهان مداخله شما هستیم تا دولت عراق بهطور مکتوب تأیید کند ساکنان اشرف مشمول کنوانسیون چهارم ژنو، اصل نانرفولمان، قوانین بینالمللی، قوانین انساندوستانه بینالمللی و دارای حق اقامت و امنیت قضایی در این کشور هستند و محدودیتهای کنونی آنان برداشته میشود.
۸- اسناد و شهود زیادی بر این حقیقت گواهی میدهند که در حمله مرداد۸۸ نیروهای آمریکایی از نزدیک شاهد کشتار مجاهدان اشرف بودند، اما طبق دستورات مافوق خود از دخالت خودداری کردند. حتی زمانی که مجروحان در وضعیت وخیم به آنها مراجعه نمودند، توجهی نکردند. برخی از این صحنههای منزجر کننده توسط تلویزیونهای آمریکایی نشان داده شده است.
۹- نیروهای آمریکایی که در فاصله ۱۴تا۱۸فروردین۹۰ در اشرف حضور داشتند، در شبانگاه ۱۸فروردین ساعتی قبل از حملهیی که در ساعت ۴ و ۴۵دقیقه بامداد ۱۹فروردین شروع شد، اشرف را ترک کردند. آنها درحالیکه به خوبی لشکرکشی عراق را به چشم میدیدند دستور عقبنشینی از اشرف دریافت کردند. وقایع اشرف از ساعت ۵بعدازظهر ۱۸فروردین لحظهبهلحظه از سوی ساکنان اشرف، نمایندگانشان در خارج، خانوادهها و وکلایشان و بسیاری از حامیان اشرف در سطح بینالمللی به اطلاع دولت آمریکا در سطوح مختلف از افسران آمریکایی در محل، تا فرماندهی آمریکایی در عراق و سفارت آمریکا در عراق و رئیسجمهور، نایب رئیسجمهور و وزیران خارجه و دفاع آمریکا رسید. اما آتشباری و شلیک مرگبار به سوی مجاهدین ۶ساعت ادامه یافت. این در حالی بود که وزیر دفاع آمریکا در عراق حضور داشت و روز قبل از این حمله با مالکی ملاقات کرده بود. هیچکس نمیتواند منکر این شود که مداخله سیاسی فعال، چه رسد به اقدام بازدارنده نظامی، به سادگی میتوانست از این فاجعه جلوگیری کند یا دستکم ابعاد این کشتار بیرحمانه را محدودتر کند.
۱۰- دادگاه اسپانیا در دو حکم در دسامبر ۲۰۱۰ و مارس ۲۰۱۱ شروع تحقیقات در مورد پنج تن از جنایتکارانی را، که در حمله مرداد۸۸ و دیگر حملات و تعرضها علیه ساکنان اشرف شرکت داشتند، صادر کرد و آنها را به دادگاه احضار نمود.
حکم دادگاه ملی اسپانیا حمله مرگبار ۶و ۷مرداد۸۸ را که ۱۱شهید و بیش از ۵۰۰مجروح بر جای گذاشت، بر اساس معاهده رم و کنوانسیون چهارم ژنو، جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بینالمللی توصیف کرد.
بعد از انتقال حفاظت و بعد از این حمله مرگبار، آمریکا طبق ماده۴۵ کنوانسیون چهارم ژنو وظیفه داشت حفاظت ساکنان اشرف را از نیروهای عراقی پس بگیرد. این الزام حقوقی، انسانی و اخلاقی را حقوقدانان و پارلمانها و سازمانهای بینالمللی بارها خاطرنشان کردند اما دولت آمریکا از آن سر باز زد و به همین خاطر در کشتار فروردین۹۰ بهطور مضاعف مسئولیت دارد.
۱۱- آمریکا، به روشنی مسئولیت و التزام قانونی خود را در قبال محاصره ضدانسانیاشرف، بهویژه محاصره پزشکی از سوی نیروهای عراقی، که با هر تعریفی جنایت جنگی محسوب میشود، انجام نداده است. آمریکا قادر بود با انتقال مجروحان ۱۹فروردین به مراکز درمانی آمریکایی، شماری از آنان را از مرگ و شمار بیشتری را از نقصعضو و عواقب همیشگی نجات دهد. درخواستهای مکرر نمایندگان اشرف و فراخوانهای بینالمللی در این زمینه از سوی آمریکا بیپاسخ گذاشته شد. نیروهای آمریکایی تنها هفت مجروح از ۳۴۵ مجروح را به مراکز درمانی خود منتقل کردند و در مورد بقیه هیچ اقدامی بهعمل نیاوردند.
۱۲- آمریکا در دو سال و نیم گذشته در مقابل پایمال کردن حقوق مسلم ساکنان اشرف از طرف دولت عراق، که در استانداردهای بینالمللی حتی برای زندانیان و اسیران جنگی بهرسمیت شناخته شده، سکوت کرده و هیچ اقدام مؤثری بهعمل نیاورده است. ۹سال است که ۳۴۰۰تن مجاهدان اشرف به لطف ایالات متحده و در اثر سیاست مماشات با فاشسیم مذهبی حاکم بر ایران و عروسکهای دستنشانده آن در عراق بهطور جمعی در بازداشت خانگی بهسر میبرند. دو سال و نیم است که مجاهدان اشرف در اثر ممانعت وحشیانه و ضدانسانی حکومت عراق از دیدار وکیلانشان، خانواده هایشان، فعالان حقوقبشر، نمایندگان پارلمانها محروم هستند. از ابتدای سال۲۰۰۹ از کار انتفاعی ساکنان اشرف که از طریق آن بخشی از هزینههای خود را تأمین میکردند، ممانعت شده است. همسایگان اشرف و کارگران محلی که بیش از ۲۰سال به اشرف رفتوآمد داشتند، از ورود به اشرف و حتی نماز خواندن در مسجد اشرف ممنوعند و حتی رانندگانی که به حمل مواد غذایی و کالاهای مورد نیاز مبادرت میکنند دستگیر و شکنجه میشوند. همزمان، فاشیسم دینی در تهران صدها تن از خانوادههای مجاهدان اشرف را دستگیر و شماری از آنها را که برای دیدار بستگان خود به اشرف آمده بودند، اعدام میکند.
یکسال و نیم است که ۳۰۰بلندگو در اطراف اشرف بهطور شبانه روزی به تهدید و اهانت و لجنپراکنی و شکنجه روانی مجاهدان اشرف مشغولند و تا بهحال حتی یک اعتراض رسمی عادی از جانب ایالات متحده و سفارت آن در عراق در کار نبوده است. به همین خاطر جنایتکاران و عوامل آنها جریتر شدهاند. زجرکش کردن بیماران و محروم کردن آنها از دسترسی آزادانه به خدمات پزشکی و دارو ادامه دارد و شماری به همین خاطر جان خود را از دست دادند.
۱۳- آمریکا هیچگاه گزارشی از جنایت مرداد۸۸ و فروردین۹۰ منتشر نکرد. به اصرار نمایندگان کنگره آمریکا برای انتشار نتایج بازدید نمایندگان سفارت و نیروها و پزشکان آمریکایی از اشرف، که دو روز بعد از حمله ۱۹فروردین صورت گرفت، پاسخی نداد. برخی نمایندگان کنگره آمریکا اینکار را سرپوش گذاشتن عمدی بر جنایت خواندند. روهرا باکر رئیس زیر کمیته تحقیقات و نظارت بر کار دولت در کمیته خارجی کنگره آمریکا نیز بر همین حقیقت انگشت گذاشت.
۱۴-درحالیکه هیأتهای پارلمان اروپا و کنگره آمریکا و هیچ هیأت بینالمللی دیگری اجازه ورود به اشرف پیدا نمیکند، وزارت دفاع عراق که در تاریخ این کشور، کانون افسران استقلال طلب و میهنپرست بوده است توسط عوامل خودفروخته به رژیم ایران، به یک ویترین حقیر و نمایشگاهی برای بنجلترین اجناس و مزدوران اطلاعات بدنام آخوندها برای یاوه سرایی و لجنپراکنی علیه مجاهدین تبدیل شده است. این در حالی است که سفیر آمریکا اذعان میکند مأموران رژیم ایران حتی تلاش نمیکنند شماره هویت سلاحهای ارسالی از طرف رژیم ایران را پاککنند و آنان «چیزی بیش از اوباشان آدمکش، از جنس سپاه پاسداران نیستند» (واشنگتن پست۱۵تیر۹۰).
بر اساس موارد بالا، نماینده رسمی ساکنان اشرف در خارج از عراق، از این پیشتر به مقامهای آمریکایی اعلام کرده است: طبق قوانین و معاهدات بینالمللی مسئولیت حفاظت ساکنان اشرف تا تعیینتکلیف نهایی برعهده دولت آمریکاست که سلاحهای آنها را گرفته و با تکتک آنها توافقنامه امضا کرده است. همچنانکه در نمونه بالکان پیشینه دارد، پس از خاتمه منازعات افرادی که مشمول کنوانسیونهای ژنو هستند تا تعیینتکلیف نهایی از حفاظتهای آن برخوردار خواهند بود. آمریکا با تحویل حفاظت اشرف به عراق درحالیکه از نیات شوم دولت عراق و خصومت آن با مجاهدان اشرف مطلع بود، کنوانسیون چهارم ژنو و شمار زیادی از قوانین بینالمللی از جمله کنوانسیون منع شکنجه را نقض کرده است. علاوه بر این، طبق ماده۴۵ کنوانسیون چهارم ژنو پس از اینکه دولت عراق نشان داد که صلاحیت حفاظت از ساکنان اشرف را ندارد، وظیفه دولت آمریکاست که حفاظت آنها را دوباره برعهده گیرد. از اینرو مسئولیت هر حمله و آسیبی علیه ساکنان اشرف بهویژه پس از حمله ۱۹فروردین از سوی دولت و نیروهای عراقی، متوجه آمریکاست.
نماینده ساکنان اشرف پس از حکم دادگاه هلند بار دیگر تأکید کرد: دولت و نیروهای آمریکایی میبایست در قبال جنایت جنگی، جنایت علیه بشریت و جنایت علیه جامعه بینالمللی توسط نیروهای عراقی در اشرف، از جمله قتل ۴۷تن از مجاهدان اشرف و مجروح کردن ۱۰۷۱نفر دیگر که همگی افراد حفاظتشده تحت کنوانسیون چهارم ژنو بوده و هستند، پاسخگو باشند و برای آن به تحقیقات رسمی، جامع، شفاف و مستقل تحت نظارت شورای امنیت ملل متحد، بپردازند.
دبیرخانه شورای ملی مقاومت ایران
۱۶تیر ۱۳۹۰ (۷ژوییه ۲۰۱۱)
