رنجنامه بهروز جاويد طهراني
انتشار: فعالين حقوق بشر و دمکراسي در ايران
اينجانب در تاريخ 21/4/1378 خورشيدي در درگيريهاي پس از کوي دانشگاه تهران بازداشت شدم و به 8 سال حبس محکوم گرديدم. در محکوميتم ذکر شده بود تبعيد به يکي از زندانهاي کرج به همين دليل حبس خود را در زندان رجلئي شهر کرج سپري نمودم و در طول مدت محکوميت حتي يک بار هم به مرخصي که حق مسلم من بود به من داده نشد .حتي زماني که مادرم به علت بيماري سرطان در بيمارستان بستري بود و پس از آنکه فوت کرد در سال 1382 پس از آنکه 43 روز از فوت مادرم مي گذاشت مرا آزاد کردند. در حاليکه من نيمي از کل حبسم را سپري کرده بودم اما از چند ماه بعد بازداشتهاي من بدلايل واهي آغاز گشت 4 بار مرا بدلايل واهي دستگير نمودند و انواع آزار و اذيت هاي جسمي و روحي که ناقض حقوق بشر مي باشد در مورد من بکار برده شد توهين ،تحقير ،کتک ،تهديد و حتي يکبار هم که در سلول انفرادي کپسول آتش نشاني را در سلول بنده تخليه نمودند ودريچه را بستند تا جائي که من بيهوش شدم.
در طول اين بازداشتها يکبار بصورت 5 ماه متوالي در بازداشتگاه اوين بودم در نهايت يک شب (02/03/1384) به منزل من ريختند و بنده را به همراه دوستم کيوان رفيعي که مهمان بنده بود بازداشت نمودند . براي من پروندهاي متعددي باز نمودند .به جرم اخلال در نظم وشرکت در تجمع غير قانوني و همچنين عضويت در جبه? دمکراتيک و انجمن دانشجويان و دانش آموختگان که قانوني مي باشد به تحمل 4 سال حبس و 74 ضربه شلاق محکوم شدم که 5 ماه آن را قبلا سپري کرده بودم.
بنده شديدا به اين حکم علي الخصوص شلاق آن اعتراض نمودم 74 ضربه شلاق آن هم به جرم سياسي اوج آزادي ستيزي است همچنين به دليل داشتن رابطه با سازمان مجاهدين خلق و توهين به رهبري به 3 سال زندان محکوم گرديدم . از بابت پرونده ديگر که توهين به خامنه اي بود خامنه اي رهبر خود خوانده ايران بود نيز برايم منع پيگرد صادر شد. اين پرونده بعنوان خلاف زندان در بازداشتگاه 209 اوين محسوب کرده بودند . اکنون که بيش از 5 سال از مدت محکوميتم را سپري نموده ام در اندرزگاه 1 سالن 1 مختص زندانيان خطرناک و محکوميتهاي غير قابل بازگشت (ابد و اعدام) مي باشد در حالي سپري مي کنم که اصل تفکيک جرائم که مسئولين قو? قضائيه رژيم از آن دم مي زند در مورد بنده اجرا نگرديده .
بنده بايد به جايي که ساير زندانيان سياسي باشند منتقل گردم. گفتني است که تمام مدت بهار و تابستان امسال مسئولين زندان مرا در سلولهاي انفرادي بند 1 سالن 2 بصورت غير قانوني بدور از حداقل امکانات نگهداري نمودند.من ممنوع تلفن بودم و ملاقاتم کاملا محدود بود بارها توسط چند تن از زندانبانها بخصوص بخشي قاتل زهرا کاظمي با باتوم و گاز اشک آور مورد شکنجه قرار گفتم . اکنون نيز در شرايطي بسيار سخت و در محيط بسيار خشن و خطرناکي نگهداري مي شوم.
و اميد به شرايط بهتر هر لحظه کم رنگ تر مي شود.
زنداني سياسي بهروز جاويد طهراني
زندان رجائي شهر کرج بند 1 سالن 1
2 بهمن 13888خورشيدي